Kadınım

Kadınım

Eşyalar toplanmış
Seninle birlikte
Anılar saçılmış
Odaya her yere.
Sevdiğim o koku yok artık bu koku yok artık bu evde
Sen...
Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terketme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
Sen...
Kadınım,kadınım,kadınım

Hatırla o günü kar i sokakta seni öptüğümü
İlk defa hayatta
Kollarımda benim ilk bahar sabahın
Sen...
Sonmuş bakmış yıllar,
En masum karanlık
O ılık aydınlık yuvamız soğunmuş
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık
Sen...
Kadınım,kadınım,kadınım

Eşyalar toplanmış
Seninle birlikte
Anılar saçılmış
Odaya her yere.
Sevdiğim o koku yok artık bu koku yok artık bu evde

Masamız köşede öylece duruyor
Bardaklar boşalmış her biri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesine
Sen...
Kadınım,kadınım,kadınım

Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yasanan asklarin degeri yok artik
Ben sensiz olamam artık anlıyorum
Sen...
Şimdi çok çok yalnızım
Nolur kal benimle
O kapıyı kapat elini ver bana
Dışarıda yalnız üşüyorsun
Sen...
Kadınım, kadınım, kadınım


Bir Tanju Okan efsanesi ve Şebnem Ferah'ın güçlü yorumu şarkıya daha da güzellik katmıştır.